Hulde voor de MCO-Familieconcerten, door Marck Oostra, een blije en tevreden bezoeker:
“Jonge kinderen interesseren voor klassieke muziek is een notoir lastige opgave. De reeks Familieconcerten van het MCO krijgt het wél voor elkaar. De gewichtigdoenerij en plechtstatigheid die klassieke concerten zo vaak kenmerken ontbreken volledig. Integendeel: zelfs in grimmige stukken spat het speelplezier van de uitvoeringen af, en ook mijn beweeglijke dochtertje van net drie luistert en kijkt ademloos toe.
Naast de doordachte repertoirekeuze en de uitstekende musici, is dat voor een niet te onderschatten gedeelte de verdienste van presentatrice Nanette Bakker. Als iemand heeft begrepen dat een dode componist nog niet betekent dat je van zijn werk ook maar een dooie boel moet maken, dan is Bakker het wel. Al vertellend wekt ze de muziek tot leven nog voordat-ie begonnen is. Ook voor een volwassen toehoorder met, zoals ik, een matige bekendheid met het klassieke genre, valt er daardoor veel meer te horen en te genieten.
Bakker weet bovendien zelfs de meest introverte musicus antwoorden te ontlokken op precies de vragen die kinderen zélf zouden willen stellen: hoe heet dit? waarom doe je dat? doe eens voor… en hoe klinkt het als…? Zelf klarinettist met een jarenlange orkestcarrière achter zich, doet ze dat zonder gespeelde onbenulligheid of andere ongein, en tegelijk met zó’n gemak en lichtheid dat je zomaar over het hoofd zou kunnen zien hoe knap het is.
Niet alleen de musici, maar – belangrijker nog – ook de kinderen neemt Bakker honderd procent serieus. Die laten zich dan ook graag door haar meenemen; in de muziek, maar soms ook heel letterlijk, de studiovloer op. Het resultaat is weergaloos: concerten van een uur zonder gejengel van kinderen die weg willen. Sterker nog, vele blijven naderhand graag nog even hangen.
Mogen de Familieconcerten snel uitgroeien tot een landelijke traditie. Voor een florerende muziekcultuur zijn ze bij uitstek een voorbeeld van wat Nederland nodig heeft. En met een begaafde voorganger als Nanette Bakker ligt dat doel zelfs zonder meer binnen handbereik.”
Marck Oostra
